Judgement – Arnesh Kumar vs State Of Bihar & Anr on 2 July, 2014

🌿 பகுதி 1 – வழக்கின் பின்னணி (Background of the Case)

வழக்கு பெயர்:
Arnesh Kumar vs State of Bihar & Another
தீர்ப்பு நாள்: 2 ஜூலை 2014
நீதிபதிகள்: ஜஸ்டிஸ் சாந்த்ரமௌலி குமார் பிரசாத் & ஜஸ்டிஸ் பினாகி சந்திர கோஷ்

⚖️ வழக்கின் தன்மை:

இந்த வழக்கு ஒரு Criminal Appeal (No. 1277 of 2014) ஆகும்,
முன்பு தாக்கல் செய்யப்பட்ட Special Leave Petition (Criminal No. 9127 of 2013) இலிருந்து உருவானது.

👨‍👩‍👧‍👦 வழக்கின் சாரம்:

அப்பீலாளர் (Arnesh Kumar) மீது,
இந்திய தண்டனைச் சட்டம் (IPC) பிரிவு 498A மற்றும்
மணமகள் பரிசுத் தடுப்பு சட்டம் (Dowry Prohibition Act, 1961) பிரிவு 4
அடிப்படையில் குற்றம் சாட்டப்பட்டது.

• பிரிவு 498A (IPC) – திருமணமான பெண்ணை, கணவன் அல்லது அவரது உறவினர்கள் கொடுமைப்படுத்துவது.
• பிரிவு 4 (Dowry Act) – மணமகள் பரிசு கேட்பது குற்றமாகும்.

இந்த பிரிவுகளின் கீழ் அதிகபட்ச தண்டனை:

• 498A – 3 ஆண்டுகள் சிறை & அபராதம்
• Dowry Act, Sec.4 – 2 ஆண்டுகள் சிறை & அபராதம்

🧾 விவரம்:

அப்பீலாளர் Sweta Kiran என்ற பெண்ணின் கணவர்.
இருவரும் 1 ஜூலை 2007 அன்று திருமணம் செய்துகொண்டனர்.
அவளின் புகாரின்படி,

“மாமியார், மாமனார் 8 லட்சம் ரூபாய், ஒரு கார், ஏர் கண்டிஷனர், டிவி உள்ளிட்ட பொருட்கள் கேட்டு,
அவள் அந்தக் கோரிக்கையை நிறைவேற்றாததால் வீட்டிலிருந்து விரட்டப்பட்டார்” என்று குற்றச்சாட்டு முன்வைக்கப்பட்டது.

அப்பீலாளர் இதனை மறுத்து, முன்கூட்டிய ஜாமீன் (Anticipatory Bail) கோரினார்.
ஆனால் அது Sessions Court மற்றும் பின்னர் Patna High Court இரண்டிலும் நிராகரிக்கப்பட்டது.
இதனால் அவர் உச்சநீதிமன்றத்தில் மேல் முறையீடு செய்தார்.

⚠️ நீதிமன்றத்தின் கவனம்:

நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டது:

“இணை வாழ்க்கை சார்ந்த வழக்குகள் (matrimonial disputes) சமீப காலங்களில் மிகவும் அதிகரித்துள்ளன.
திருமணம் என்பது இந்திய சமுதாயத்தில் புனிதமான நிறுவனம்.
ஆனால் பிரிவு 498A, பெண்களை பாதுகாக்க உருவாக்கப்பட்டிருந்தாலும்,
பல இடங்களில் அது ‘பாதுகாப்பு கவசம்’ அல்ல, ‘பயங்கர ஆயுதம்’ ஆக மாறியுள்ளது.”

📉 புள்ளிவிவரங்கள்:

National Crime Records Bureau (NCRB, 2012) அறிக்கையின் படி:

• 2012 ஆம் ஆண்டு முழுவதும், 498A பிரிவின் கீழ் 1,97,762 பேர் கைது செய்யப்பட்டனர்.
• இதில் 47,951 பேர் பெண்கள் (அதாவது கணவர்களின் தாய்மார்கள், சகோதரிகள் உட்பட).
• இது இந்தியாவில் நடைபெற்ற மொத்த குற்றங்களில் சுமார் 4.5% ஆகும்.
• Case charge-sheet rate: 93.6%
• Conviction rate: வெறும் 15% — குறைந்தபட்சம்.
• 3,72,706 வழக்குகள் நீதிமன்றங்களில் நிலுவையில் உள்ளன; அதில் பெரும்பாலும் மன்னிப்பு (acquittal) பெறும் வாய்ப்பு உள்ளது.

😔 நீதிமன்றத்தின் கருத்து:

“கைது என்பது ஒரு நபருக்கு அவமானம், சுதந்திர இழப்பு, மற்றும் நிரந்தர களங்கம்.
இதை சட்டமன்றமும், போலீஸும் அறிந்திருக்க வேண்டும்.
ஆனால் கைது செய்வது ஒரு ‘அழுத்தம் செலுத்தும் கருவி’ ஆக மாறியுள்ளது.”

“போலீசார் இன்னும் தங்கள் பழைய காலனித்துவ மனப்பான்மையில் செயல்படுகிறார்கள்;
மக்கள் பாதுகாவலராக அல்ல, ஒடுக்குபவராகவே பார்க்கப்படுகிறார்கள்.”

⚖️ பகுதி 2 – கைது அதிகாரத்தின் சட்ட விளக்கம்

நீதிபதி சாந்த்ரமௌலி குமார் பிரசாத் அவர்கள் தீர்ப்பில் கூறியதாவது:

“கைது என்பது மிகக் கடுமையான அதிகாரம்; அது ஒருவரின் சுதந்திரத்தை அழிக்கக்கூடியது.
எனவே, அது சட்டம் அனுமதிக்கும் வரம்புக்குள், மிகுந்த கவனத்துடன் பயன்படுத்தப்பட வேண்டும்.”

📘 Criminal Procedure Code (CrPC) Section 41 – ‘When Police may arrest without warrant’

பிரிவு 41 (1) கூறுகிறது:

“எந்த போலீஸ் அதிகாரியும்,
ஒரு நீதிமன்ற உத்தரவு இல்லாமலேயே மற்றும் வாரண்ட் இல்லாமலேயே
ஒரு நபரை கைது செய்யலாம் —
ஆனால் சில நிபந்தனைகள் பூர்த்தியடைந்தால் மட்டுமே.”

📋 Section 41(1)(b) – முக்கிய விதிகள்

ஒரு போலீஸ் அதிகாரி கைது செய்யும் முன் பின்வரும் நிபந்தனைகள் பூர்த்தியாக வேண்டும்:

1️⃣ குற்றச்சாட்டு நம்பத்தகுந்ததாக இருக்க வேண்டும்,
அல்லது நியாயமான சந்தேகம் இருக்க வேண்டும்.

2️⃣ குற்றம் 7 ஆண்டுகளுக்கு குறைவான அல்லது அதற்கு சமமான தண்டனைக்குரியது ஆக இருக்க வேண்டும்.

3️⃣ கைது அவசியம் என அதிகாரி நியாயமான திருப்தியடைய வேண்டும் –
அதாவது,

• குற்றவாளி மீண்டும் குற்றம் செய்வதைத் தடுக்க, அல்லது
• விசாரணை முறையாக நடைபெறுவதற்காக, அல்லது
• சான்றுகள் அழியாமல் தடுக்க, அல்லது
• சாட்சிகளுக்கு அழுத்தம் கொடுக்காமல் இருக்க, அல்லது
• நீதிமன்றத்தில் ஆஜராக உறுதி செய்ய,
  எனப் பல காரணங்களில் ஏதாவது ஒன்று இருக்க வேண்டும்.

4️⃣ இந்த காரணங்களை எழுத்தாக பதிவு செய்ய வேண்டும்.

🧾 நீதிமன்றத்தின் விளக்கம்:

“ஒரு போலீஸ் அதிகாரி கைது செய்யும் அதிகாரம் பெற்றிருப்பது ஒன்றாகும்;
ஆனால் அந்த அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்த நியாயமான காரணம் இருக்க வேண்டியது வேறு விஷயம்.”

அதாவது —

“போலீஸ் அதிகாரி கைது செய்யலாம் என்பதற்காகவே கைது செய்யக்கூடாது.
கைது செய்வதற்கு முன் தன்னிடம் ஒரு நியாயமான காரணம் இருக்கிறதா என சிந்திக்க வேண்டும்.”

நீதிமன்றம் சுட்டிக்காட்டியது:

“கைது செய்வதற்கு முன், அந்த அதிகாரி தன்னைத் தானே கேட்க வேண்டும் —
‘ஏன் கைது?’
‘இது உண்மையிலேயே அவசியமா?’
‘இதன் நோக்கம் என்ன?’
இந்தக் கேள்விகளுக்குப் பதில் கிடைத்த பிறகே கைது செய்ய வேண்டும்.”

⚠️ கைது பதிவு செய்யாமல் கைது செய்வது – சட்ட விரோதம்

போலீஸ் அதிகாரி பிரிவு 41 இல் குறிப்பிடப்பட்ட நிபந்தனைகளை பூர்த்தி செய்யாவிட்டால்,
அந்தக் கைது சட்டப்படி செல்லாது.

⚖️ Magistrate-ன் பங்கு (Section 167 of CrPC)

ஒருவரை கைது செய்த பிறகு 24 மணி நேரத்திற்கு மேல் காவலில் வைக்க வேண்டுமானால்,
அது Magistrate அனுமதியுடன் மட்டுமே செய்ய முடியும்.

நீதிமன்றம் வலியுறுத்தியது:

“Magistrate ஒரு முக்கிய கடமையுள்ள அதிகாரி.
கைது சட்டப்படி சரியா என்று முதலில் பார்த்துத் தீர்மானிக்க வேண்டும்.
Section 41 இன் நிபந்தனைகள் பூர்த்தியானதா என உறுதிப்படுத்த வேண்டும்.”

“Magistrate கைக்கு வரும் ஒவ்வொரு வழக்கிலும் ‘routine approval’ கொடுக்கக் கூடாது.
தன் உத்தரவில் குறைந்தபட்சமாக காரணத்தை எழுத வேண்டும்.”

📜 பிரிவு 41A – Notice of Appearance

2008-ம் ஆண்டு CrPC திருத்தத்தில் சேர்க்கப்பட்ட முக்கிய பிரிவு இது.
இந்தப் பிரிவு தேவையில்லாத கைது நிகழ்வுகளைத் தடுக்க உருவாக்கப்பட்டது.

🔖 Section 41A – விதியின் சாரம்

“ஒரு நபரை கைது செய்ய தேவையில்லை என்றால்,
போலீஸ் அதிகாரி அவனுக்கு ‘Notice of Appearance’ அனுப்பி,
குறிப்பிட்ட இடத்திலும் நேரத்திலும் வருமாறு அறிவிக்க வேண்டும்.”

அந்த நபர் அந்த அறிவிப்பை மதித்து வருவதாக இருந்தால்,
அவரை கைது செய்யக்கூடாது —
அவர் ஒத்துழைக்காதால் மட்டுமே கைது செய்யலாம்.

🧩 நீதிமன்றம் கூறியது:

“Section 41 மற்றும் 41A ஆகிய பிரிவுகள் முறையாக நடைமுறைக்கு வந்தால்,
தேவையற்ற கைது குறையும்;
அதனால் anticipatory bail கோரிக்கைகளும் பெருமளவில் குறையும்.”

⚖️ நீதிமன்ற உத்தரவு – முக்கிய திசைநேர்வுகள்

நீதிமன்றம் மாநில அரசுகளுக்கும் போலீசாருக்கும் பின்வரும் உத்தரவுகளை வழங்கியது 👇

1️⃣ 498A வழக்குகளில் தானாகவே கைது செய்யக்கூடாது.
போலீஸ் அதிகாரி பிரிவு 41-ல் கூறிய நிபந்தனைகள் பூர்த்தியானதா என சரிபார்க்க வேண்டும்.

2️⃣ ஒவ்வொரு போலீஸ் அதிகாரிக்கும் ஒரு “Check List” வழங்கப்பட வேண்டும் —
அதில் Section 41(1)(b)(ii) இல் கூறிய அனைத்து நிபந்தனைகளும் இருக்க வேண்டும்.

3️⃣ கைது செய்யும் போது அந்தக் காரணங்கள் எழுத்தாக பதிவு செய்யப்பட வேண்டும்;
அதேபோல் Magistrate-க்கு சமர்ப்பிக்கப்பட வேண்டும்.

4️⃣ Magistrate அந்த அறிக்கையைப் படித்து திருப்தியடைந்த பின்னரே
காவல் அனுமதி (detention) வழங்க வேண்டும்.

5️⃣ கைது செய்ய வேண்டாம் என முடிவு செய்தால்,
அதற்கான காரணத்தையும் 2 வாரத்திற்குள் Magistrate-க்கு அனுப்ப வேண்டும்.

6️⃣ Section 41A படி “Notice of Appearance”
வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்ட 2 வாரத்திற்குள் அனுப்பப்பட வேண்டும்.

7️⃣ இந்த உத்தரவுகளை மீறினால்,
போலீஸ் அதிகாரிகளுக்கு துறைசார் நடவடிக்கை + Contempt of Court (நீதிமன்ற அவமதிப்பு) வழக்கு தொடரப்படும்.

8️⃣ காரணமில்லாமல் காவல் அனுமதி வழங்கும் Magistrate-க்கும்
High Court துறை நடவடிக்கை எடுக்கலாம்.

⚖️ பகுதி 3 – உச்சநீதிமன்றத்தின் இறுதி தீர்ப்பு

நீதிமன்றம் தனது தீர்ப்பில், சட்டத்தின் நோக்கம் மற்றும் காவல் நடைமுறை குறித்த முக்கிய வழிகாட்டுதல்களை வழங்கியது.
நீதிபதிகள் சாந்த்ரமௌலி குமார் பிரசாத் மற்றும் பினாகி சந்திர கோஷ் இருவரும் ஒருமனதாக கருத்து தெரிவித்தனர்.

📜 தீர்ப்பின் அடிப்படை நோக்கம்

“இந்த தீர்ப்பின் நோக்கம் —
போலீஸ் அதிகாரிகள் தேவையில்லாமல் கைது செய்யக் கூடாது,
மற்றும் நீதிமன்றங்கள் (Magistrates) சுமாரான (mechanical) முறையில் காவல் அனுமதி வழங்கக் கூடாது என்பதை உறுதி செய்வது.”

🧑‍⚖️ நீதிமன்றம் கூறிய சட்ட தத்துவம்

1️⃣ “கைது செய்வது” என்பது போலீஸ் அதிகாரம் — ஆனால் அதை நியாயமாக பயன்படுத்தவேண்டும்.
2️⃣ “கைது” என்பது ஒருவரின் சுதந்திரத்தை அழிக்கும் செயல்; அதற்கான கடுமையான காரணம் இருக்கவேண்டும்.
3️⃣ Section 41 & 41A of Cr.PC சரியாக நடைமுறையில் வந்தால்,
தேவையற்ற கைது குறையும்; மக்கள் அடிப்படை உரிமைகள் பாதுகாக்கப்படும்.

📘 முக்கியமான உச்சநீதிமன்ற உத்தரவுகள் (Arnesh Kumar Guidelines)

உச்சநீதிமன்றம் அனைத்து மாநிலங்களுக்கும் மற்றும் காவல்துறைக்கும் பின்வரும் 7 வழிகாட்டுதல்களை வழங்கியது:

Guideline 1️⃣ – தானாக கைது செய்யக் கூடாது

Section 498A (IPC) வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டவுடனே,
போலீஸ் அதிகாரிகள் தானாகவே கைது செய்யக் கூடாது.
கைது தேவையா என்பதை Section 41 இல் குறிப்பிடப்பட்ட அளவுகோல்களின் அடிப்படையில் தீர்மானிக்க வேண்டும்.

Guideline 2️⃣ – Check List (சரிபார்ப்பு பட்டியல்)

ஒவ்வொரு போலீஸ் அதிகாரிக்கும் Check List வழங்கப்பட வேண்டும்;
அதில் Section 41(1)(b)(ii) இல் உள்ள நிபந்தனைகள் பட்டியலிடப்பட வேண்டும்.

அந்தப் பட்டியலில்,

• கைது தேவையான காரணம்,
• சான்றுகள்,
• குற்றத்தின் தன்மை,
  என அனைத்தும் பதிவாக இருக்க வேண்டும்.

Guideline 3️⃣ – Arrest Report to Magistrate

கைது செய்த போலீஸ் அதிகாரி,
அந்த Check List மற்றும் காரணங்களுடன் கூடிய அறிக்கையை
Magistrate-க்கு சமர்ப்பிக்க வேண்டும் (Section 167 CrPC).

Magistrate அந்த அறிக்கையை ஆராய்ந்து
திருப்தியடைந்த பிறகே காவல் அனுமதி வழங்கலாம்.

Guideline 4️⃣ – Reason for Non-Arrest

கைது செய்யாமல் விட்டு விட்டால்,
அந்த முடிவும், அதற்கான காரணமும் 2 வாரங்களுக்குள் Magistrate-க்கு அனுப்பப்பட வேண்டும்.

இந்த காலக்கெடுவை மாவட்ட Superintendent of Police எழுதப்பட்ட காரணத்துடன் நீட்டிக்கலாம்.

Guideline 5️⃣ – Notice of Appearance (Section 41A)

வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்ட 2 வாரங்களுக்குள்,
Section 41A படி “Notice of Appearance” அனுப்பப்பட வேண்டும்.

அந்த நபர் அந்த அறிவிப்பை மதித்து ஒத்துழைத்தால்,
அவரை கைது செய்யக்கூடாது —
அவர் ஒத்துழைக்காதால் மட்டுமே கைது செய்யலாம்.

Guideline 6️⃣ – தவறினால் தண்டனை

இந்த வழிகாட்டுதல்களை மீறினால் —
சம்பந்தப்பட்ட போலீஸ் அதிகாரி மீது

• துறை நடவடிக்கை (Departmental Action)
• மற்றும் Contempt of Court (நீதிமன்ற அவமதிப்பு)
  வழக்கு தொடரப்படும்.

Guideline 7️⃣ – Magistrate-ன் பொறுப்பு

காரணமின்றி காவல் அனுமதி வழங்கும் Magistrate கூட
துறை நடவடிக்கைக்கு உட்படுவார்.
High Court இதற்கான நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.

⚖️ தீர்ப்பின் பரப்பளவு

நீதிமன்றம் கூறியது:

“இந்த உத்தரவுகள் Section 498A அல்லது Dowry Prohibition Act வழக்குகளுக்கே மட்டுமல்ல;
7 ஆண்டுகள் வரை தண்டனை வழங்கக்கூடிய அனைத்து குற்ற வழக்குகளுக்கும் பொருந்தும்.”

அதாவது —
Section 41(1)(b) வரம்புக்குள் வரும் அனைத்து குற்றங்களிலும்
இதே நடைமுறைப் பின்பற்றப்பட வேண்டும்.

📩 அரசு மற்றும் நீதித்துறை அறிவிப்பு

“இந்த தீர்ப்பின் நகலை அனைத்து மாநில அரசுகளுக்கும்,
போலீஸ் தலைமை இயக்குநர்களுக்கும் (DGPs),
மற்றும் அனைத்து உயர்நீதிமன்றங்களின் பதிவாளர் (Registrar General) அலுவலகத்துக்கும் அனுப்ப வேண்டும்.”

அவர்கள் இதனை அனைத்து மாவட்ட மற்றும் காவல் நிலைய அளவிலும்
அறிவித்து நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்.

🧾 தீர்ப்பின் இறுதி உத்தரவு

“2013 அக்டோபர் 31 அன்று வழங்கப்பட்ட இடைக்கால ஜாமீன் (Provisional Bail) உத்தரவு
இப்போது நிரந்தரமாக்கப்படுகிறது (made absolute).”

இதன்மூலம்,
Arnesh Kumar-க்கு ஜாமீன் வழங்கப்பட்டது
மற்றும் மேற்படி வழிகாட்டுதல்கள் நடைமுறைக்கு வந்தன.

🪶 சுருக்கம் (Summary for Law Students)