:
🌿 பகுதி 1 – வழக்கின் பின்னணி
வழக்கு பெயர்:
Shri D.K. Basu, Ashok K. Johri vs. State of West Bengal & State of U.P (18 டிசம்பர் 1996)
நீதிபதிகள்: ஜஸ்டிஸ் குல்தீப் சிங் மற்றும் ஜஸ்டிஸ் ஏ. எஸ். ஆனந்த்
🧾 வழக்கின் தொடக்கம்
மேற்கு வங்க மாநில சட்ட உதவி சேவை அமைப்பின் தலைவர் (Legal Aid Services, West Bengal) 1986-ம் ஆண்டு இந்திய உச்ச நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதிக்கு கடிதம் எழுதியார். அந்தக் கடிதத்தில் போலீஸ் காவலில் நடக்கும் மனித உரிமை மீறல்கள் மற்றும் மரணங்கள் குறித்து பத்திரிகை செய்திகளைச் சுட்டிக்காட்டினார்.
அவர் எழுதிய கடிதத்தில் கூறியிருந்தது:
“போலீஸ் காவலில் மனிதர்கள் மரணம் அடைவது ஒரு பெரிய பிரச்சினையாகி வருகிறது. இதை அடக்குவதற்கும், பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு நஷ்டஈடு வழங்குவதற்கும் சட்ட வழிகாட்டுதல் தேவை.”
இந்தக் கடிதத்தை உச்சநீதிமன்றம் பொது நல வழக்காக (Public Interest Litigation) எடுத்துக் கொண்டு விசாரணை செய்யத் தீர்மானித்தது.
அதற்கிடையில், அசோக் குமார் ஜோஹ்ரி என்பவர் அலிகர் மாவட்டத்தில் மகேஷ் பிஹாரி என்ற நபர் காவலில் மரணம் அடைந்ததை பற்றி கடிதம் எழுதினார். அந்தக் கடிதத்தையும் இந்த வழக்குடன் இணைத்து விசாரிக்கப்பட்டது.
⚖️ நீதிமன்றத்தின் கேள்வி
நீதிமன்றம் கூறியது:
“இந்தியாவின் பல மாநிலங்களில் போலீஸ் காவலில் மரணங்கள் நடைபெறுகின்றன. இதற்கு ஒரு தெளிவான கட்டுப்பாடு இருக்கிறதா என்று தெரிந்துகொள்ள வேண்டியது அவசியம்.”
அதனால், அனைத்து மாநில அரசுகளுக்கும், மற்றும் இந்திய சட்ட ஆணையத்திற்கும் (Law Commission) நோட்டீஸ் அனுப்பப்பட்டது.
📜 அரசின் பதில்கள்
சில மாநிலங்கள் — மேற்கு வங்கம், தமிழ்நாடு, மகாராஷ்டிரா, ஒடிசா, மனிப்பூர் போன்றவை — பதில் தாக்கல் செய்தன. அவற்றில்,
“போலீஸ் துறையில் தவறு நடந்தால் நடவடிக்கை எடுக்கப்படுகிறது” என்று கூறினாலும், நீதிமன்றம் அதில் திருப்தியடையவில்லை.
நீதிமன்றம், சட்ட ஆணையம் அனுப்பிய 113-வது அறிக்கையை எடுத்துக் கொண்டது. அந்த அறிக்கையில்,
“போலீஸ் காவலில் காயங்கள், மரணங்கள் ஏற்பட்டால் சாட்சியம் மற்றும் பொறுப்பு விதிகள் மாற்றப்பட வேண்டும்” என்று பரிந்துரைக்கப்பட்டது.
💔 மனித உரிமை கோணத்தில்
நீதிமன்றம் கூறியது:
“போலீஸ் காவலில் கொடுமை செய்வது மனித கண்ணியத்தை உடைக்கும் குற்றம். இதை அனுமதிக்க முடியாது. சட்டத்தின் ஆட்சிக்கு எதிரான செயல் இது.”
அது மேலும் சொன்னது:
“ஒரு நபர் கைது செய்யப்பட்டவுடன், அவர் தனது அடிப்படை உரிமைகளை (Fundamental Rights) இழக்கக் கூடாது. காவலில் இருந்தாலும் மனித கண்ணியத்துடன் நடத்தப்பட வேண்டும்.”
🌿 பகுதி 2 – காவல் வன்முறை மற்றும் மனித உரிமைகள்
⚖️ “காவல் வன்முறை” என்றால் என்ன?
நீதிமன்றம் விளக்கியது:
“ஒரு மனிதர் மற்றொரு மனிதரிடம் கொடுமை செய்வது என்பது பலவீனரிடம் வலுவானவன் தனது ஆட்சியைச் செலுத்தும் ஒரு முறையாகும்.”
‘Torture’ (கொடுமை) என்ற சொல்லுக்கு சட்டத்தில் நேரடியான வரையறை இல்லை. ஆனால், அதன் பொருள்:
“ஒரு மனிதனின் ஆன்மாவை புண்படுத்தும் அளவுக்கு ஏற்படும் வலி, அவமானம், அவநம்பிக்கை.”
அத்தகைய செயல் நடந்தால், மனித கண்ணியம் (Human Dignity) காயமடைகிறது.
நீதிமன்றம் சொன்னது:
“ஒரு மனிதனின் கண்ணியத்தை அழிக்கும் போது, நாகரிகம் ஒரு படி பின்னோக்கி செல்கிறது. அதே சமயம், மனிதம் அரை கம்பம் இறக்கப்பட்ட கொடியைப் போல தாழ்ந்து விடுகிறது.”
🧑⚖️ ஏன் இது பெரிய பிரச்சினை?
போலீசார், பொதுவாக மக்களை பாதுகாக்கும் பொறுப்பில் இருக்கிறார்கள்.
ஆனால், அவர்களே வன்முறையில் ஈடுபட்டால், அது சட்டத்தின் அடிப்படை நம்பிக்கையை உடைக்கும் செயல்.
“சட்டம் என்பது, அரசின் அதிகாரங்கள் சட்டத்தின் அடிப்படையில் மட்டுமே செயல்பட வேண்டும் என்பதே. ஆனால் காவல் வன்முறை சட்டத்தை மீறுகிறது.”
🌍 உலக அளவிலான பார்வை
நீதிமன்றம் கூறியது:
“இது இந்தியாவுக்கு மட்டும் உரிய பிரச்சினையல்ல. உலக நாடுகள் அனைத்தும் இதை எதிர்கொள்கின்றன.”
மனித உரிமைகள் பற்றிய சர்வதேச பிரகடனம் (Universal Declaration of Human Rights, 1948) கூறுகிறது:
“யாரும் கொடுமையிற்கோ, மிருகத்தனமான அல்லது அவமானகரமான நடத்தைக்கோ உட்படுத்தப்படக் கூடாது.”
ஆனால் அதுபோன்ற தீர்மானங்கள் இருந்தாலும், காவல் வன்முறை உலகம் முழுவதும் தொடர்கிறது.
🇬🇧 வெளிநாட்டு உதாரணம்
நீதிமன்றம் இங்கிலாந்தில் நடந்த மாற்றங்களை எடுத்துக்காட்டியது:
- முன்பு அங்கு போலீஸ், குற்றவாளிகளிடம் கொடுமை செய்து ஒப்புதல் வாங்குவது வழக்கம்.
- பின்னர், சட்ட சீர்திருத்தம் செய்யப்பட்டு, Police and Criminal Evidence Act, 1984 மூலம் அந்த நடைமுறை நிறுத்தப்பட்டது.
- கைது, விசாரணை, மற்றும் விசாரணை முறைமைகள் தெளிவாக சட்டத்தால் நிர்ணயிக்கப்பட்டன.
இதன் மூலம், இங்கிலாந்தில் காவல் வன்முறை மிகக் குறைந்தது.
🇮🇳 இந்திய அரசியலமைப்பின் பாதுகாப்பு
நீதிமன்றம் முக்கியமான அரசியலமைப்புச் சட்ட பிரிவுகளை சுட்டிக்காட்டியது:
| பிரிவு | பொருள் |
|---|---|
| Article 21 | “சட்டத்தால் நிர்ணயிக்கப்பட்ட நடைமுறையின்படி தவிர, யாரும் தமது உயிர் அல்லது சுதந்திரத்திலிருந்து விலக்கப்படக் கூடாது.” |
| Article 22 | கைது செய்யப்பட்ட நபருக்கு காரணம் தெரிவிக்கப்பட வேண்டும்; 24 மணிநேரத்துக்குள் நீதிமன்றத்தில் ஆஜர் செய்ய வேண்டும். |
| Article 20(3) | “ஒரு குற்றம் சாட்டப்பட்ட நபரை, தானாகவே தன்னை எதிர்த்து சாட்சி சொல்ல வற்புறுத்தக் கூடாது.” |
இந்தப் பிரிவுகள் அனைத்தும் மனித கண்ணியத்தையும் சுதந்திரத்தையும் பாதுகாக்கும் சட்ட அடிப்படை.
📘 குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டம் (CrPC)
CrPC சட்டத்திலும் பல பாதுகாப்புகள் உள்ளன:
- Section 41 – போலீஸ், சில சூழ்நிலைகளில் மட்டுமே கைது செய்யலாம்.
- Section 50 – கைது காரணம் தெரிவிக்க வேண்டும்.
- Section 57 – கைது செய்யப்பட்டவரை 24 மணி நேரத்திற்குள் நீதிபதிக்குக் கொண்டு செல்ல வேண்டும்.
- Section 176 – காவல் மரணம் ஏற்பட்டால் நீதிமன்றம் விசாரணை நடத்த வேண்டும்.
ஆனால், இந்தியாவில் இவை நடைமுறையில் பெரும்பாலும் மீறப்படுகின்றன.
😔 நீதிமன்றத்தின் கவலை
நீதிமன்றம் சொன்னது:
“நாள் தோறும் பத்திரிகைகளில் காவல் வன்முறை, பாலியல் வன்கொடுமை, மரணம் பற்றிய செய்திகள் வருவது மனதைக் கலங்க வைக்கிறது.
இது மக்கள் சட்டத்தின் மீது வைத்த நம்பிக்கையையே சிதைக்கும்.”
🧩 காவல் அதிகாரிகள் ஏன் இதைச் செய்கிறார்கள்?
- குற்றத்தை விரைவாகத் தீர்க்க வேண்டும் என்ற அழுத்தம்.
- ஒப்புதல் வாங்க ‘மூன்றாம் அளவுக்கான’ கொடுமை முறைகள் (third degree methods).
- கைது பதிவு செய்யாமல், “விசாரணை மட்டுமே செய்தோம்” என்று பொய் பதிவு.
இதனால், மனித உரிமை மீறல்கள் அதிகரிக்கின்றன.
📉 போலீஸ் கமிஷன் அறிக்கை
தேசிய போலீஸ் ஆணையத்தின் (National Police Commission) அறிக்கை கூறியது:
“காவல் வன்முறை சமுதாய நம்பிக்கையை அழிக்கிறது.
கைது செய்வது கடுமையான குற்றங்களுக்கே மட்டுமே அனுமதிக்கப்பட வேண்டும்.”
அந்த அறிக்கையில்:
- கொலை, கொள்ளை, பாலியல் வன்முறை போன்ற முக்கிய குற்றங்களுக்கே கைது அவசியம்.
- போலீஸ் அதிகாரி கைது செய்யும் காரணத்தை பதிவு செய்ய வேண்டும்.
- இதற்கான சட்ட வழிகாட்டுதல்கள் அவசியம்.
இதுவரை — நீதிமன்றம், காவல் வன்முறை எவ்வாறு சட்டத்தையும் மனித உரிமைகளையும் மீறுகிறது என்று விரிவாக விளக்கியது.
🌿 பகுதி 3 – மனித உரிமை பாதுகாப்புக்கான நீதிமன்ற வழிகாட்டுதல்கள்
⚖️ வழக்கின் முக்கியக் கேள்வி:
“ஒரு நபர் கைது செய்யப்பட்டவுடன், அவர் தனது மனித உரிமைகளையும் அடிப்படை உரிமைகளையும் இழக்கிறாரா?”
நீதிமன்றத்தின் பதில்:
“இல்லை.
கைது செய்யப்பட்டாலும், அவருடைய உயிர் மற்றும் கண்ணியத்தைப் பாதுகாக்கும் உரிமைகள் அவரிடம் இருக்கவே செய்கின்றன.
அரசு அல்லது போலீஸ் அதிகாரிகள் அந்த உரிமைகளை மீறினால், அது சட்ட விரோதம்.”
🧑⚖️ முக்கிய தீர்ப்புகள் (முந்தைய வழக்குகள்)
நீதிமன்றம் சில முக்கிய வழக்குகளை சுட்டிக்காட்டியது:
- Neelabati Behera vs State of Orissa (1993)
– “காவலில் இருந்தாலும் Article 21 இல் உள்ள உயிர் மற்றும் கண்ணிய உரிமை அப்படியே பொருந்தும்.” - Joginder Kumar vs State of U.P (1994)
– “போலீசாருக்கு கைது செய்ய அதிகாரம் இருப்பது ஒரு விஷயம். ஆனால் அது நியாயமாக பயன்படுத்தப்படுகிறதா என்பதுதான் முக்கியம்.”
– காரணமின்றி கைது செய்யக் கூடாது.
💬 நீதிமன்றத்தின் கருத்து
“ஒரு நபர் கைது செய்யப்பட்டவுடன், அவர் மனித உரிமைகள் இழக்க மாட்டார்.
காவலில் வன்முறை செய்வது சட்ட ஆட்சியை அழிக்கிறது.
சட்டத்தை மீறி சட்டத்தை காப்பாற்ற முடியாது.”
அதாவது,
‘குற்றவாளிகளை தண்டிக்க வேண்டும்’ என்பதற்காக சட்டத்தை மீறுவது நியாயமல்ல.
சட்டம் கடைபிடித்தே சட்டம் செயல்பட வேண்டும்.
🕊️ “State Terrorism” பற்றி
நீதிமன்றம் எச்சரித்தது:
“தீவிரவாதம் (terrorism) ஒரு பெரிய பிரச்சினை என்றாலும்,
அதற்கான பதிலாக ‘அரசு கொடுமை’ (State Terrorism) அனுமதிக்கப்படாது.”
“போலீஸ் அல்லது அரசு துறை சட்டத்தின் எல்லையை மீறினால்,
அவர்கள் சட்டத்தின் கீழே பொறுப்பேற்க வேண்டும்.”
🧾 வழிகாட்டுதல்களின் தேவையா?
நீதிமன்றம் சொன்னது:
“நாம் சட்டப்படி கைது, விசாரணை, மற்றும் தடுப்பு நடைமுறைகளுக்கு வெளிப்படைத்தன்மை (Transparency) தேவை.
காவல் நடவடிக்கைகள் பதிவு செய்யப்பட வேண்டும்.
கைது பற்றிய தகவல்கள் குடும்பத்தாருக்கும் தெரிவிக்கப்பட வேண்டும்.”
இதற்காக நீதிமன்றம் 11 முக்கிய வழிகாட்டுதல்களை (Guidelines) வெளியிட்டது.
📜 D.K. BASU வழிகாட்டுதல்கள் (1996)
1️⃣ போலீஸ் அடையாளம்
கைது செய்யும் போலீஸ் அதிகாரி தனது பெயர், பதவி ஆகியவை தெளிவாக அடையாள அட்டையில் இருக்க வேண்டும்.
அவர் பெயர் கைது பதிவு புத்தகத்தில் (register) எழுதப்பட வேண்டும்.
2️⃣ கைது அறிக்கை (Arrest Memo)
- கைது செய்யும் நேரம், தேதி ஆகியவை பதிவு செய்யப்பட வேண்டும்.
- குடும்பத்தினர் அல்லது உள்ளூர் மதிப்புமிக்க ஒருவர் சாட்சியாக கையெழுத்திட வேண்டும்.
- கைது செய்யப்பட்ட நபரின் கையொப்பமும் அவசியம்.
3️⃣ தகவல் தெரிவிப்பு
கைது செய்யப்பட்ட நபர் விரும்பும் ஒருவருக்கு —
அவரது நண்பர் / உறவினர் / நலன் விரும்பி —
அவரது கைது பற்றிய தகவல் தெரிவிக்கப்பட வேண்டும்.
4️⃣ வெளியூர் உறவினருக்கான தகவல்
அந்த உறவினர் வேறு மாவட்டம் அல்லது மாநிலத்தில் இருந்தால்,
போலீஸ் 8–12 மணி நேரத்துக்குள் டெலிகிராம் அல்லது தகவல் அனுப்ப வேண்டும்.
5️⃣ கைது செய்யப்பட்டவருக்கு உரிமை தெரிவிக்கப்பட வேண்டும்
“உங்கள் கைது பற்றி ஒருவருக்கு தெரிவிக்கும் உரிமை உங்களுக்கு உண்டு”
என்று போலீஸ் அதிகாரி கைது செய்யும் போதே சொல்ல வேண்டும்.
6️⃣ கைது பதிவு புத்தகத்தில் பதிவு
கைது பற்றிய அனைத்து தகவல்களும் போலீஸ் டைரியில் (Station Diary) எழுதப்பட வேண்டும் –
அதில்:
- கைது நேரம்,
- கைது காரணம்,
- யாருக்கு தகவல் தெரிவிக்கப்பட்டது,
- எந்த அதிகாரிகள் கைது செய்தனர் என்ற விவரங்கள் இருக்க வேண்டும்.
7️⃣ மருத்துவ பரிசோதனை
கைது செய்யும் போது, கைது செய்யப்பட்ட நபர் கேட்டால்,
அவரின் உடலில் உள்ள காயங்கள், அடிபட்டுள்ள இடங்கள் ஆகியவை பதிவாக வேண்டும்.
அந்த பதிவை அவரும் போலீஸ் அதிகாரியும் கையெழுத்திட வேண்டும்.
8️⃣ 48 மணி நேரத்திற்கு ஒருமுறை மருத்துவ பரிசோதனை
காவலில் இருக்கும் நபர் ஒவ்வொரு 48 மணி நேரத்திற்கும் ஒருமுறை,
அரசு மருத்துவரால் பரிசோதிக்கப்பட வேண்டும்.
9️⃣ ஆவணங்கள் நீதிமன்றத்துக்குக் கொடுக்கப்பட வேண்டும்
கைது பற்றிய அனைத்து ஆவணங்களின் நகல்களும்
அந்தப் பகுதி மாஜிஸ்திரேட்டிடம் அனுப்பப்பட வேண்டும்.
🔟 வழக்கறிஞருடன் சந்திப்பு
கைது செய்யப்பட்ட நபர் தனது வழக்கறிஞரை (Lawyer)
விசாரணையின் சில பகுதிகளில் சந்திக்க அனுமதிக்கப்பட வேண்டும்.
1️⃣1️⃣ போலீஸ் கன்ட்ரோல் ரூம் தகவல்
ஒவ்வொரு மாவட்டத்திலும் ஒரு Police Control Room இருக்க வேண்டும்.
அங்கு அனைத்து கைது மற்றும் காவல் விவரங்களும்
12 மணி நேரத்திற்குள் அறிவிக்கப்பட வேண்டும்.
⚠️ மீறினால் என்ன?
இந்த வழிகாட்டுதல்கள் மீறப்பட்டால்:
- அந்த போலீஸ் அதிகாரி பிரிவு நடவடிக்கை (departmental action) மற்றும்
- Contempt of Court (நீதிமன்ற அவமதிப்பு) வழக்கில் தண்டிக்கப்படுவார்.
📣 பொதுமக்களுக்கு அறிவிப்பு
நீதிமன்றம் மாநில அரசுகளுக்குச் சொன்னது:
“இந்த வழிகாட்டுதல்கள் அனைத்தையும் அனைத்து போலீஸ் நிலையங்களிலும் ஒட்ட வேண்டும்,
ரேடியோ, டிவி, பத்திரிகை வழியாக மக்களுக்கு அறிவிக்க வேண்டும்.”
அதனால் மக்கள் தங்களுடைய உரிமைகளை அறிந்து கொள்ள முடியும்.
💡 நீதிமன்றத்தின் நோக்கம்
“இந்த வழிகாட்டுதல்கள் மூலம் காவல் வன்முறையை குறைத்து,
காவலில் மரணம் போன்ற நிகழ்வுகளைத் தடுக்க முடியும்.
வெளிப்படைத்தன்மை (Transparency) மற்றும் பொறுப்புணர்வு (Accountability) உருவாகும்.”
🌿 பகுதி 4 – நஷ்டஈடு மற்றும் இறுதி தீர்ப்பு
⚖️ முன்னுரை
நீதிமன்றம் கூறியது:
“ஒருவரின் உயிர் அல்லது சுதந்திரம் காவல் நிலையத்தில் மீறப்பட்டால்,
வெறும் கண்டனம் மட்டும் போதாது —
அவருக்கோ அல்லது அவரது குடும்பத்திற்கோ நியாயமான நஷ்டஈடு (Compensation) வழங்கப்பட வேண்டும்.”
💬 சட்டத்தின் அடிப்படை கொள்கை – Ubi Jus Ibi Remedium
அதாவது:
“எங்கு உரிமை உள்ளது, அங்கு தீர்வு இருக்க வேண்டும்.”
(Where there is a right, there is a remedy.)
ஒருவர் தமது அடிப்படை உரிமை (Fundamental Right) மீறப்பட்டால்,
அவருக்கு சட்ட ரீதியாக பொருளாதார நஷ்டஈடு கிடைக்க வேண்டும்.
📘 சட்ட பிரிவுகள் (Indian Penal Code)
போலீஸ் கொடுமைக்கு எதிராக இந்திய சட்டத்தில் சில பிரிவுகள் உள்ளன:
- Section 220 – காரணமின்றி ஒருவரை சிறையில் அடைப்பவருக்கு தண்டனை.
- Section 330 & 331 – ஒப்புதல் வாங்குவதற்காக உடல் காயம் அல்லது கொடுமை செய்தால் தண்டனை.
ஆனால் நீதிமன்றம் கூறியது:
“இந்தச் சட்டங்கள் தண்டனை வழங்குகின்றன.
ஆனால் பாதிக்கப்பட்டவருக்கு நஷ்டஈடு வழங்கும் நடைமுறை இதில் இல்லை.”
அதனால், உச்சநீதிமன்றம் தலையிட்டு, பொது நல வழக்கில் (Public Law) நஷ்டஈடு வழங்கும் அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தியது.
🧑⚖️ நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பு:
“ஒருவரின் உயிர் காவலில் அழிந்தால்,
அரசாங்கம் அதற்குப் பொறுப்பு ஏற்க வேண்டும்.
அந்த நபரின் குடும்பத்துக்கு அரசு நஷ்டஈடு வழங்க வேண்டும்.”
இது பொது நல சட்டத்தின் கீழ் (Public Law Compensation) வழங்கப்படும் நஷ்டஈடு.
இது சிவில் வழக்கில் (Civil Damages) வழங்கப்படும் நஷ்டஈட்டிலிருந்து வேறுபட்டது.
🚫 Sovereign Immunity (அரசு பொறுப்பில்லாதது) – பொருந்தாது
முன்பு அரசு சொல்லும் வழக்கம்:
“இது அரசு அதிகாரிகளின் கடமையின் போது நடந்தது; அதனால் அரசு பொறுப்பேற்க வேண்டியதில்லை.”
ஆனால் நீதிமன்றம் தெளிவாகக் கூறியது:
“அரசியலமைப்பின் கீழ் (Article 21), அரசு பாதுகாப்பு கடமையை நிறைவேற்றவில்லை என்றால்,
‘Sovereign Immunity’ என்ற பாதுகாப்பு கிடையாது.”
அதாவது,
அரசு தனது ஊழியர்களின் தவறுகளுக்கும் பொறுப்பு ஏற்க வேண்டும்.
💰 நஷ்டஈடு வழங்கும் நோக்கம்
நீதிமன்றம் சொன்னது:
“இந்த நஷ்டஈடு தண்டனை அல்ல;
அது பாதிக்கப்பட்ட குடும்பத்தின் காயத்திற்கு மருந்தாகும்.”
“சட்டத்தை மீறிய அதிகாரியை தண்டிப்பது வேறு —
ஆனால் அந்த மரணத்தால் பாதிக்கப்பட்ட குடும்பத்துக்கு ஆறுதல் அளிப்பதும் அவசியம்.”
🌍 சர்வதேச ஒப்பீடுகள்
நீதிமன்றம் உலக நாடுகளின் சட்டங்களையும் எடுத்துக்காட்டியது:
- Trinidad & Tobago, Ireland, New Zealand போன்ற நாடுகளில்,
அரசாங்கம் மனித உரிமை மீறலுக்காக நஷ்டஈடு வழங்கும் நடைமுறை உள்ளது. - இந்திய அரசியலமைப்பிலும் அதே திசையில் நீதிமன்றங்கள் செயல்பட முடியும் என கூறியது.
📜 முக்கிய கருத்துக்கள் (நீதிமன்றம் கூறியது)
- மனித உயிர் & சுதந்திரம் – அரசியலமைப்பின் அடிப்படை.
- காவல் வன்முறை – சட்டத்தின் ஆட்சிக்கு எதிரான குற்றம்.
- அரசு – பாதுகாப்பு பொறுப்பை ஏற்க வேண்டியது அவசியம்.
- பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு நஷ்டஈடு – அடிப்படை உரிமையின் ஒரு பகுதி.
- போலீஸ் அதிகாரிகள் – அடையாளம், பதிவு, மருத்துவ பரிசோதனை ஆகிய விதிகளை கடைப்பிடிக்க வேண்டும்.
⚠️ மீறினால் என்ன?
“இந்த வழிகாட்டுதல்களை மீறிய எந்த போலீஸ் அதிகாரியும்,
தனது கடமைக்கு எதிராக நடந்ததாகக் கருதப்படுவார்.
அவர்மீது தண்டனை மற்றும் நீதிமன்ற அவமதிப்பு (Contempt of Court) நடவடிக்கை எடுக்கப்படும்.”
🕊️ இறுதி கருத்து
நீதிபதி டாக்டர் ஏ. எஸ். ஆனந்த் கூறிய இறுதி வரிகள்:
“சட்டத்தின் ஆட்சி நிலைக்க வேண்டும் என்றால்,
அரசின் அதிகாரிகளும் சட்டத்தின் கீழே நடக்க வேண்டும்.
காவலில் இருக்கும் நபரின் உயிர், கண்ணியம், சுதந்திரம் —
எப்போதும் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும்.
இதுவே மனித உரிமையின் இதயம்.”
🪶 சுருக்கம் (Students’ Quick Note)
| தலைப்பு | விளக்கம் |
|---|---|
| வழக்கின் பெயர் | D.K. Basu vs State of West Bengal (1996) |
| முக்கிய பிரச்சினை | காவல் வன்முறை, காவல் மரணம், மனித உரிமை மீறல் |
| முக்கிய தீர்ப்பு | 11 வழிகாட்டுதல்கள் – கைது & காவல் நடைமுறை |
| சட்ட அடிப்படை | Article 21 & 22 – உயிர் மற்றும் சுதந்திரம் |
| நஷ்டஈடு | அரசு வழங்க வேண்டும் – Public Law Compensation |
| முக்கிய கருத்து | “காவலில் இருந்தாலும் மனிதனுக்கு உரிமைகள் உள்ளன.” |